เมื่อครั้งเยาว์วัย ฉันวาดหวังไว้มากมาย
แต่มองไม่เห็นเส้นทางที่จะได้ไปเที่ยวจริงๆ
ณ วันนี้ ฉันได้ไปเที่ยว Canada อีกครั้ง
เป็นครั้งที่ 7 ในรอบ 3 ปีครึ่ง
เพื่อไปใช้ชีวิตร่วมกับคุณสามีที่เมือง Ottawa
จำเป็นต้องเทียวไปเทียวมาเพราะเราสองคน
ยังต้องทำงาน หาเลี้ยงชีพ เพราะเรามีเงิน
เพียงพอกินพอใช้ ไม่มีเก็บในคลังสมบัติ
ครั้งนี้ฉันก็ไปในเส้นทางเดิม ราคาประหยัด
กรุงเทพ - บอมเบย์ - ลอนดอน - ออตตาวา
ประหยัดกว่าเส้นทาง ที่เคยผ่านฮ่องกง หรือ ญี่ปุ่น
ถูกกว่ากันเป็นหมื่น ไม่รู้ว่าถูกกว่ากันจากสาเหตุใด
เวลาที่เห็นเป็นเวลาในท้องถิ่นนั้นๆ
เดือนมีนาคม แต่ละที่ แต่ละแอร์พอร์ตช้ากว่าในเมืองไทย
ดูจากนาฬิกา World Clock ที่เรียงเป็นแถวให้ดู
บอมเบย์ ช้ากว่า กรุงเทพ 1 ชั่วโมงครึ่ง
ลอนดอน ช้ากว่า กรุงเทพ 7 ชั่วโมง
ออตตาวา ช้ากว่า กรุงเทพ 11 ชั่วโมง
ฉันเดินทางจากสนามบินสุวรรณภูมิ สู่บอมบย์ และจากบอมเบย์
ถีงสนามบิน London Heathrow ตาสว่างขึ้นหน่อยเมื่ออยู่ที่เพราะ
เป็นเวลากลางวัน และได้พักผ่อนใน ห้องพักผ่อนพิเศษ(จ่ายเงิน)
มีอาหาร เครื่องดื่ม โซฟานุ่มๆ ทีวี สนุกกอร์ และเล่นอินเตอร์เนต ฟรี
ได้เก็บภาพบ้างเล็กน้อย
ต้องรอต่อเครื่องไป Ottawa ตั้ง 6 ชั่วโมง
มาครั้งแรก จะงงมากเลย กับการขึ้นรถบัส ไป Terminal ที่ต้อง
ต่อเครื่อง อาศัยว่าภาษามือดีหน่อยสามารถเปลี่ยน terminalได้
และก็ไปถึงจุดหมายทุกครั้ง
ครั้งนี้ ภาษาที่ใช้ก็ยังเหมือนเดิม แต่มีทักษะการเดินทางมากขึ้น
จึงสบายๆ ไม่เครียด เหมือนครั้งก่อน
ได้ที่นั่ง 15 A ติดหน้าต่าง ได้ภาพที่เครื่องกำลังทะยานขึ้น
ท้องฟ้า มุ่งสู่น่านฟ้า Canada ในอีก 7 ชั่วโมงข้างหน้า
เมื่อเข้าน่านฟ้าของ Canada ใกล้จะถึง Ottawa จึงได้เห็นภาพ
หิมะที่ยังปกคลุมพื้นที่ทั่วไป ทั้งๆที่ ย่างเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ แล้ว
ภาพตอนร่อนลงที่สนามบิน OTTAWA มือสั่นไปนิด ได้ภาพไม่ชัด
แต่ก็พอมองเห็นต้นไม้
จากการตรวจคนเข้าเมือง ครั้งนี้ดีไม่ได้เข้าไป สัมภาษณ์
รอบสอง เหมือนครั้งก่อน รับกระเป๋าที่โหลดลงจากเครื่อง
ก็ได้ออกมาข้างนอกพบญาติที่มารอรับได้เลย
