บ้านพี่สาว Gail

Gail's house
  

มุ่งหน้าออกเดินทางไปบ้านพี่สาวของคุณเจฟ แวะซื้อกาแฟก่อน เป็นวิถีชีวิตของคนเมืองหนาวที่ต้องมี
แก้วกาแฟอยู่ในรถ เวลาที่เดินทางไปที่ไหนๆ

เด็กๆ เดินข้ามถนน ผ่านหน้ารถ ระหว่างที่ฉันนั่งรอคุณเจฟ เข้าไปซื้อกาแฟ เ็ด็กๆ น่ารักดี
ฉันได้ ชอกโกเลต ร้อนๆ ด้วย เจฟ ได้กาแฟ แล้วเราก็ออกเดินทางต่อ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง

ผ่านหมู่บ้านต่างๆ ในชนบทนอกตัวเมือง Ottawa ประชาชนทั่วไปที่เป็นเกษตรกร
เขาจะทำไร่ ปลูกข้าวโพดเป็นหลัก เกษตรกรที่นี่ใช้เทคโนโลยี มากกว่าแรงงานคน
เพราะแรงงานคนหายาก และค่าแรงแพงมาก




ชมทิวทัศน์มาเรื่อยๆ อากาศค่อนข้างดี ไม่หนาวเท่าไร และ ไม่มีลม เราก็เลยเปิดหลังคารถ วิ่งฉิว
จนกระทั่งเห็นป้ายแผ่นใหญ่ ป้ายตรงทางเลี้ยวเข้าถนนเส้นเล็กที่ผ่านบ้านบ้านคุณ Gail


นี่แหละเรา เข้ามาตามถนนเส้นเล็ก ไม่ค่อยมีเพื่อนบ้านเท่าไร แล้วเราก็จอดรถ
wow ยังกับบ้านในหนังฝรั่ง ดูเงียบสงบและโรแมนติก มากๆเลย





คุณGail บอกว่าถ้าเป็นฤดูหนาว มีหิมะตก จะมีหิมะสูงรอบบ้าน เพียงหัวเข่า ออกไปไหนลำบากมาก
ถ้าจะออกไปทำงานต้องใช้รถกวาดหิมะคันเล็ก กวาดหิมะออกไปก่อนจึงจะไปทำงานได้
ประชาชนส่วนมากจะมีบ้านอยู่ในชนบทและขับรถเข้าไปทำงานใน เมือง Ottawa
ขับรถเข้าไปทำงาน 1 ชั่วโมง และกลับบ้านอีก 1 ชั่วโมง ใช้เวลามากกับการเดินทาง
แต่ก็จะมีความสุขกับครอบครัว คุ้มค่ามาก

บิงแฮมตัน รัฐนิวยอร์ค, อเมริกา.

บิงแฮมตันเป็น  เมืองในภาคใต้ Tiler จาก นิวยอร์คในสหรัฐอเมริกา. มันอยู่ใกล้ชายแดนเพนซิลวาเนียในหุบเขารูปชามที่บรรจบกันของSusquehanna  และแม่น้ำChenango บิงแฮมตันเป็นเมืองของ       
 Broome County   และเป็นเมืองหลักและศูนย์วัฒนธรรมของ มหานครบิงแฮมตัน 





4/29/2011
จาก White haven เราเดินทางบนถนน สาย 476 มาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาพบกับ
เส้นทางซุปเปอร์ไฮเวย์เส้นหลัก หมายเลข 81 มุ่งสู่ภาคเหนือของรัฐนิวยอร์ค
แล้วข้ามชายแดนเข้าประเทศแคนาดา ระหว่างทาง คุณเจฟแวะเข้าอู่รถที่
เมือง Binghamton เมืองที่อยู่ติดชายแดนของรัฐ Pennsylvania

มีฝนตกมาตลอดทาง และที่นี่ก็ยังมีฝน
อาหารเช้าของเรา

ตรวจดูรถ
ซ่อมล้อรถประมาณ 30 นาที แล้วเราก็ออกเดินทางต่อ

เข้ามาในชุมชนเมือง เป็นเมืองชายแดน

ขับรถวนไปวนมา หลายรอบ

และแล้วเราก็เจอร้านอาหารญี่ปุ่น แบบบุปเฟ่ห์ อาหารจีนแบบบุฟเฟ่ห์ก็มี
เห็นรถบัสคณะทัวร์จีนจอดหน้าร้าน สองคัน แต่เก็บภาพไม่ทัน

ฝนตกอีกแล้ว โปรยปราย พร้อมกับความเย็นยะเยือก แวะเติมน้ำมันรถ
และดื่มกาแฟร้อนๆ

เห็นรถมอเตอร์ไซด์ คันใหญ่ ติดยี่ห้อเบนซ์ เก็บรูปภาพไว้ดู
เจ้าของรถ เป็นสามีภรรยา กลับจากการตั้งแค้มป์ เข้ามาพูดคุยทักทาย
คงเห็นว่าเราเป็นคนต่างชาติ และฉันก็สนทนากับเขาได้ด้วยดี
นึกชมตัวเองว่าเก่งจัง


แล้วเราก็ออกเดินทาง กลับสู่แคนาดา แต่ก็ยังไม่ถึงเสียเลยทีเดียว
แวะนอนพักที่เมืองชายแดน อีก หนึ่งคืน ว่าจะ shopping
ยังไงก็ได้แต่ตอนนี้นอนก่อน เหนื่อยมาก สวัสดี USA ปี 2011
ปีหน้าจะมาเที่ยวใหม่นะ บาย

เมือง ไวท์ เฮฟเวน เพนซิลวาเนีย, USA.

White haven Pennsylvania, USA. rainy season in white haven


winter in white haven


autumn in white haven


28 เม.ย. 2011
spring in white haven ฉันได้มาเยือนในช่วงเวลาเดินทางกลับ Canada
จาก Culpeper มุ่งสู่ เมือง white haven รัฐ เพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา
ไวต์เฮเวนเป็นเมืองใน Luzerne County , Pennsylvania , United States .
ไวต์เฮเวนถูกสร้างขึ้นในปี 1824 โดยอุตสาหกรรม Josiah สีขาว
ซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ Lehigh ซึ่งเชื่อมต่อไปยังไวต์เฮเวน Jim Thorpe


ออกเดินทางจาก Culpeper ในรัฐ Virginia มาเรื่อยๆ เราแวะ shopping
ที่ Wal mart ซื้อเพียงอาหารเที่ยงรับประทาน และเพียงดูกล้องCannon
ที่คุณเจฟตั้งใจไว้ว่าจะซื้อให้ แล้วเราก็เดินทางต่อ
เดินทางบนเส้นทาง หมายเลข 476 เรื่อย ขึ้นลงบนภูเขา หลายลูก ลอดถ้ำใต้ภูเขา
ความเขียวชอุ่มเริ่มหายไป อากาศก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเข้าเขตมีภูมิอากาศหนาวเย็น


ในที่สุดคืนนี้เราพักค้างคืนที่ white haven เมืองเล็กๆ ในหุบเขา

เกือบ 3 ทุ่มเราหาอาหารเย็นรับประทานกัน เมืองเงียบสงบ อากศหนาวเย็น ต้นไม้ไม่มีใบ
แต่มีโรงแรมมากมาย เป็นเมืองที่คนชอบมาตั้งแคมป์ และเล่นสกีในหน้าหนาว ที่มีหิมะ


โชคดีเราเจอร้านอาหารจีน ยังเปิดอยู่ ก็สั่งเป็นเพคกลับมากินที่ห้องพัก
แขกที่โรงแรมค่อนข้างน้อย อาจป็นเพราะไม่ใช่ฤดูกาลท่องเที่ยว
ตื่นสายไปหน่อย แต่ก่อนออกเดินทางก็ขอร้องให้คุณเจฟ ขับรถพาเข้าชมตัวเมืองอีกครั้ง
เพราะมีธรรมชาติของเมืองในหุบเขาสวยมาก





ไม่มีข้อความที่จะบรรยายมากนัก เราเพียงแวะชมตอนเช้า เงียบสงบ
ถ้าเป็นฤดูหนาวมีหิมะตก ยิ่งสวยกว่านี้แน่เลย


เก็บภาพไว้ได้หลายภาพ เห็นมี Campground ด้วย แต่เมื่อคนนี้ เรามาถึงดึก ไม่รู้ว่ามีอะไรบ้าง
จึงเข้าพักในโรงแรม
เวลาสายหน่อย เราก็ออกเดินทาง กลับบ้านใน Ottawa Canada
ด้วยรถคันเก่าคันโปรดของเรา

Culpeper Virginia, USA.

28 April 2011
ระยะทางอีกไกล กว่าจะถึง Canada
ออกจากเมือง Waynesboro มาตามเส้นทางสายรอง
หลีกเส้นทางหลักที่คาดว่าทอร์นาโดผ่านเมื่อคืนนี้ ไม่อยากจอดรถนอนรอทางเปิด
จึงต้องลัดเลาะไปตามเมืองเล็กๆ
ก่อนจะถึงเส้นทางหลัก เราต้องเดินทางเส้นทางใหม่ตัดลัด ผ่านเมืองเล็กๆ
มีทิวทัศน์สวยงามมากทุ่งหญ้าเขียวขจี ตัดเสมอกัน ประชาชนส่วนมากคงทำไร่
มีบ้านอยู่บนเนินเขาย่อมๆ ห่างกันเป็นระยะๆ
แต่ก็มีย่านใจกลางเมือง ชื่อว่าเมือง Culpeper แต่ยังอยู่ในรัฐ Virginia



ฉันนั่งหลับบ้างตื่นบ้าง ไม่มีคำบรรยายอะไรมากมาย
ยามตื่นก็รีบเก็บภาพเอาไว้ หนทางไกลแสนไกล ไปเรื่อยๆ



เข้าไปในตัวเมือง Culpeper downtown ฉันได้เห็นแค่บางส่วน
แวะเข้าไปเดินเล่นใน Walmart ซื้อสินค้าบางอย่าง หิวด้วยละ
ซื้อขนมปัง


ภาพข้างล่างนี้ฉันไม่เห็นด้วยตัวเองหรอกนะ เอามาจากwebsite แต่เป็นบรรยากาศที่เมืองนี้



เหนื่อยนักแวะพักที่ริมทาง ถึงเส้นทางสายหลักและเปลี่ยนไปมา จำไม่ได้
ถึงตรงนี่้ไม่รู้ตรงไหน พักที่นี่ประมาณ 30 นาที


เดินทางบนเส้นทาง หมายเลข 476 เรื่อย ขึ้นลงบนภูเขา หลายลูก ลอดถ้ำใต้ภูเขา
เสียค่าผ่านทางหลายครั้ง และต้นไม้เริ่มไม่มีใบ ความเขียวชอุ่มเริ่มหายไป
อากาศก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเข้าเขตมีภูมิอากาศหนาวเย็น
ต้องเพิ่มปริมาณเสื้อผ้ากันหนาว รู้สึกเย็นจับใจ ใกล้เข้าสู่เขตCanada แล้วซิ
ได้รับคำตอบว่ายัง เหลืออีกไกล คงต้องพักกลางทางอีกครั้งบนเขาลูกนี้
ต้องหาที่พักสักแห่งหนึ่งให้ได้ก่อนจะดึกไปกว่านี้
ชั่วโมงต่อมา เริ่มมืดสนิท ที่จริงแล้ว เวลา 1 ทุ่ม ยังมีแสงรำไรบนเส้นทาง
แวะหาที่พักแต่หลงทางเข้าไปในหมู่บ้านเล็กๆ มีแต่ทุ่งนา ไม่มีโรงแรมพัก
ก็เลยกลับมาบนเส้นทางหลักอีกครั้ง เจอที่พักริมทาง เห็นแผนที่บริเวณที่พักระหว่างทาง
จึงได้โทรศัพท์ถามโรงแรม อีก 15 กิโลเมตรก็จะถึงที่พักที่ดีๆ มีน้ำร้อนๆ ให้อาบ
รู้สึกดีใจที่จะได้พัก ในที่สุดคืนนี้เราพักค้างคืนที่ white heaven
ท้องฟ้าเริ่มมืดสนิท ในหุบเขา มีแต่ต้นไม้ที่ไม่มีใบเต็มไปหมด
ขอพักก่อนนะ แล้วจะเล่าต่ออีกวันพรุ่งนี้ เมื่องแสนสวย white heaven